Նորից ու նորից եմ ասում քեզ այն ինչին դու երբեք էլ լուրջ չընդունեցիր, այն, ինչը քո համար լոկ կատակ էր: Մինչդեռ իմ ներսում խառնաշփոթի մեջ միայն դու ես առանձնացած: Առանձնացած հոգսերից, ամբոխից, մարդկանց դեմքերից: Ու նորից սպասումը կրծում է սիրտս:
Իսկ ես հոգնել եմ այս սպասումից, հոգնել: Քո անունը խառնում է մտքերս, միայն քո անունն է ի զորու կանգնեցնել ինձ: Իմ խելահեղ օրերի վազքի հետ, քո անունն է ինձ ուղեկցում:
Իսկ ես ուզում եմ որ անվանդ կողքին դու լինես, դու ուղեկցես............ ԻՍԿ ԴՈՒ................
No comments:
Post a Comment